Het is een onderwerp waarover we eigenlijk nooit willen praten.
Maar laten we eerlijk zijn, het is nog niemand gelukt het leven te overleven. Het is de enigste zekerheid die we krijgen wanneer we geboren worden. Dat we doodgaan. En wat nu wanneer je speelt met de gedachtes om het heft zelf in handen te nemen? Dit is een onderwerp waarover al helemaal niet wordt gesproken. Dit terwijl het zo ontzettend belangrijk is. En ik denk dat je schrikt hoeveel mensen hier mee worstelen. Suïcidale gedachten. Ik wil het onderwerp juist graag bespreekbaar maken. Want door het bespreekbaar te maken kunnen we helderheid creëren en misschien wel levens redden.
De vraag durven stellen.
Wil je nu echt dood? Is dan ook een vraag die ik mijn klanten stel. Veelal zie ik dan dat mijn klanten eventjes schrikken. Dat ik het beestje bij de naam noem. Maar al snel komt de opluchting, wanneer ze zien dat ik niet schrik van het onderwerp. En dan kan het gesprek erover beginnen.
Zelf was het voor mij een grote opluchting toen die vraag voor het eerst gesteld werd. Ik zat bij de psychiater en voor het eerst in mijn proces kwam het onderwerp zelfmoord aan bod.
“Heb je suïcidale gedachten?”
“Ja die heb ik. Dagelijks. Meerdere keren per dag.”
“Maar wil je echt dood? Of wil je dat de gevoelens stoppen?” Deze vraag bracht me tot tranen. Want voor het eerst in mijn proces besefte ik dat ik niet echt dood wilde. Ik wilde af van de gevoelens en gedachten die ik had.
Ik wilde rust.
Dit is dan ook de reden dat ik deze vraag aan mijn klanten stel. Ik luister dan naar hun antwoorden en veelal merk ik dat iedereen op zoek is naar rust. “Maar heb je dan rust wanneer je dood bent?” Het is een idee dat mensen hebben bij de dood, maar wat als we dat idee ook kunnen toevoegen aan leven?! Ja dat kan! Ook al zie je misschien op dit moment nog niet hoe precies, weet dat het kan. En weet ook dat je niet de enige bent die zich zo voelt.
Empathisch, compassievol & vol aandacht.
Als coach ga ik op dat moment niet mee in de gedachten aan de dood en dat dat alles zou oplossen. Ik luister naar hetgeen wat ze erover willen vertellen. Zodat ze voor het eerst open en eerlijk al hun gedachten durven te uiten. Op dat moment heb ik geen medelijden met ze. Ik ben empathisch, compassievol en luister vol aandacht, maar ik vind ze niet zielig. Daar hebben ze namelijk niets aan. Wat ik probeer is dat ze er met iemand over durven te
praten die niet direct in de stress schiet. Iets wat ik veelal zie gebeuren bij mensen die te dichtbij staan. Iets wat ik ook heel erg goed begrijp. Maar hierdoor kunnen
ze het niet bespreken. Kunnen ze hun gevoelens niet uiten, want ze willen namelijk hun naasten hiermee niet belasten. Ze voelen zichzelf namelijk al vaak tot grote last voor een ander. Daarom wil ik graag iemand zijn waar mijn klant alles tegen durft te zeggen. Zonder angst. Zonder oordeel.
Zelf heb ik heel lang geflirt met de gedachtes aan de dood. Zo veel zelfs dat ik er inmiddels ook helemaal niet meer bang voor ben. Misschien kan ik beter zeggen dat mijn avances goed hebben gewerkt. Mijn relatie met de dood is namelijk heel erg goed. Respectvol. Begrijp me niet verkeerd, ik wil absoluut niet dood. Ik heb er groot respect voor als essentieel deel van het leven.
Voor nu wil ik eerst mijn mooiste leven leven!
Je kunt een vlinder niet helpen met ontpoppen, maar ik zie je, ik voel je, ik hoor je.
Binnenkort start ik weer een nieuw 90 dagen traject. Ben je benieuwd wat ik voor jou kan betekenen. Klik dan hier voor meer informatie.